AETR

AETR

Dz.U. 1999 Nr 94 poz. 1086

AETR Umowa europejska "Accord europeen relatif au travail des equipages des vehicules effectuant des transports internationaux par route" - dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

Obecnie duże znaczenie odgrywa Umowa Europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe zwana AETR. Została ona sporządzona przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ w Genewie, złożono do podpisu 1lipca 1970r., weszła w życie 5 stycznia 1976r. Polska była jednym z inicjatorów prac nad tą Umową i podpisała ją już 24 marca 1971r. Odmienność regulacji czasu pracy w Polsce, system wynagrodzeń i układy zbiorowe spowodowały iż procedura ratyfikacyjna miała miejsce dopiero w październiku 1992r. Opublikowane akty prawne:

Dz.U. 1999 nr 94 poz. 1086 - podanie do wiadomości
Umowa Europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzona w Genewie dnia 1 lipca 1970 r.

Dz.U. 1999 nr 94 poz. 1087 - ratyfikacja i tekst umowy
Oświadczenie Rządowe z dnia 30 sierpnia 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzonej w Genewie dnia 1 lipca 1970 r., oraz ogłoszenia jednolitego tekstu tej umowy.

Umowa AETR określa wiek kierowcy, czas prowadzenia pojazdu, przerwy, czas odpoczynku kierowcy, obowiązek montowania i używania urządzenia kontrolnego, obowiązek homologacji i kontroli urządzenia kontrolnego itd. Obecnie członkami tej umowy są następujące państwa: Francja, Belgia, Włochy, Holandia, Portugalia, Wielka Brytania, Irlandia, Niemcy, Luksemburg, Hiszpania, Austria, Szwecja, Polska, Norwegia, Dania, Grecja, Czechy, Słowacja, Bośnia i Hercegowina, Słowenia, Białoruś, Estonia, Jugosławia, Łotwa, Mołdawia, Chorwacja i Rosja.

Umowa AETR została sporządzona w celach:

  • rozwoju i usprawnienia międzynarodowych przewozów drogowych pasażerów i ładunków,

  • zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego,

  • uregulowania niektórych warunków zatrudnienia w międzynarodowym transporcie drogowym zgodnie z zasadami Międzynarodowej Organizacji Pracy

  • wspólnego ustalenia niektórych środków zapewniających jej przestrzeganie.

Umowa AETR ma zastosowanie na terytoriach wszystkich Stron sygnatariuszy przy wykonywaniu międzynarodowego przewozu drogowego pojazdem zarejestrowanym na terytorium jednej z umawiających się Stron.

Jednakże :

  1. jeżeli podczas międzynarodowego przewozu drogowego jeden lub więcej członków załogi nie opuszcza terytorium państwowego, na którym jest normalnie zatrudniony, Umawiająca się Strona, której podlega ten obszar, może nie stosować do niego lub do nich postanowień niniejszej Umowy;

  2. jeśli Umawiające się Strony, których terytorium jest wykorzystywane, nie uzgodnią inaczej, niniejsza Umowa nie ma zastosowania do międzynarodowych przewozów drogowych, wykonywanych przez pojazdy:

    • przeznaczone do przewozu towarów i których dopuszczalna masa całkowita, łącznie z przyczepami lub naczepami, nie przekracza 3,5 tony;

    • przeznaczone do przewozu pasażerów, które ze względu na typ konstrukcyjny i wyposażenie nadają się do przewozu najwyżej dziewięciu osób łącznie z kierowcą i są do tego celu przeznaczone;

    • przeznaczone do przewozu pasażerów w usługach regularnych, których droga przebiegu nie przekracza 50 km;

    • których maksymalna prędkość dopuszczalna nie przekracza 30 kilometrów na godzinę;

    • przeznaczone dla lub podlegające kontroli sił zbrojnych, służb obrony cywilnej, pożarniczych i sił odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego;

    • przeznaczone dla usług kanalizacyjnych, ochrony przeciwpowodziowej, wodociągowych, gazowniczych i energetycznych, zarządów dróg, usług oczyszczania, telegraficznych, przewozu artykułów pocztowych, transmisji radiowej, usług telewizyjnych oraz związanych z wykrywaniem nadajników lub odbiorników radiowych lub telewizyjnych;

    • używane w stanach wyjątkowych lub przeznaczone do zadań ratownictwa;

    • wyspecjalizowane i przeznaczone do zadań medycznych;

    • przewożące wyposażenie cyrkowe i wesołych miasteczek;

    • wyspecjalizowane pojazdy pomocy technicznej;

    • przechodzące próby drogowe w celach ulepszeń technicznych, naprawczych lub utrzymania oraz pojazdy nowe lub przebudowane, które jeszcze nie weszły do ruchu;

    • używane do niehandlowych przewozów dóbr w celach prywatnych;

    • używane do odbioru mleka w fermach lub odwożące do ferm pojemniki na mleko bądź produkty mleczne przeznaczone do karmienia bydła.

Istotnym wydawać się może fakt stosowania wyższych wielkości minimalne i niższe maksymalne niż ustalone w artykułach umowy (wiek kierowców, czas prowadzenia pojazdu, przerwy w prowadzeniu pojazdu, czas odpoczynku)
jednakże, postanowienia niniejszej umowy będą miały zastosowanie do kierowców, wykonujących działalność międzynarodowego transportu drogowego w pojazdach, zarejestrowanych w innym Umawiającym się lub nie Państwie.

Umowa AETR określa również:

  • Minimalny wiek kierowców przydzielonych do przewozów towarów

  • Całkowity okres prowadzenia pojazdu zwany dalej "dziennym okresem prowadzenia", który nie może przekroczyć 9 godzin a wyjątkowo może być przedłużony do 10 godzin dwa razy w tygodniu,

  • Tygodniowy okres odpoczynku,

  • Przerwy w prowadzeniu pojazdu,

  • Dzienny i tygodniowy czas odpoczynku,

  • Nakaz montowania i używania w pojazdach urządzenia kontrolnego, które w zakresie warunków budowy, montowania, używania i kontroli, odpowiada Rozporządzeniu Rady (EWG) No 3821/85 z 20 grudnia 1985 r.,

  • Zakres kontroli postanowień umowy wykonywanej przez przedsiębiorstwa transportowe, dotyczącej okresów kierowania pojazdem, czasu trwania innej pracy oraz godziny wypoczynku, posługując się wszystkimi dokumentami, będącymi w dyspozycji firmy,

  • Środki zapewniające prawidłowe stosowanie umowy AETR,

  • Rozstrzyganie sporów pomiędzy Umawiającymi się Stronami i tryb wprowadzania zmian do niniejszej Umowy.

Zgodnie z postanowieniami artykułu 10 Umowy AETR, od dnia 24 kwietnia 1995r. w międzynarodowych przewozach ładunków jak również osób, we wszystkich pojazdach:

  • do przewozu ładunków - których dopuszczalna masa całkowita wraz z przyczepą przekracza 3,5 t,

  • do przewozu osób - które przeznaczone są do przewozu 9 osób łącznie z kierowcą, dopuszczonych do ruchu w krajach członkowskich i pojazdach przyjeżdżających z poza państw objętych umową, wprowadzony został obowiązek stosowania tachografu - urządzenia kontrolno-rejestrowego.

Urządzenie kontrolne musi dostarczać zapisu następujących parametrów takich jak:

  1. odległość przebyta przez pojazd;

  2. prędkość pojazdu;

  3. czas prowadzenia;

  4. inne czasy pracy i czasy dyspozycyjności;

  5. przerwy od pracy i dzienne czasy odpoczynku;

  6. otwarcie skrzynki, zawierającej kartę kontrolną;

W przypadku pojazdów używanych przez dwóch kierowców, urządzenie kontrolne musi umożliwiać rejestrowanie czasów wymienionych w punktach 3, 4 i 5, jednocześnie, ale oddzielnie na dwóch odrębnych kartach. Umowa AETR zabrania wynagradzania kierowców w formie premiowania bądź zwiększenia uposażenia za przebyte odległości i/lub ilości przewożonych towarów chyba, że system ten nie będzie zagrażał bezpieczeństwu drogowemu.