Volkswagen T3 ma 45 lat

Volkswagen Transporter T3, który swoją premierę miał 45 lat temu - wiosną 1979 roku, już od samego początku pomyślany był jako nie tylko samochód dostawczy, ale również jako auto bardziej uniwersalne, mogące przewozić również pasażerów. Założenia te zaczęto wdrażać w życie praktycznie od samego początku jego produkcji. Dlatego zaledwie cztery tygodnie od rozpoczęcia produkcji wersji dostawczej, z taśm produkcyjnych zaczęła zjeżdżać wersja osobowa.
Przypomnijmy sekwencję wydarzeń z tamtych lat: marzec 1979 – premiera Volkswagena T3 podczas Essen Motor Show; 2 kwietnia 1979 – rozpoczęcie produkcji wersji dostawczej w Hanowerze, a już 2 maja 1979 – również w Hanowerze zaczęto wytwarzać wersje osobowe modelu – Kombi i Bus. W dniu 2 maja minęło 45 lat od tego wydarzenia.
Czym różnią się te wersje od podstawowego "blaszaka" i od siebie nawzajem? Przede wszystkim Kombi i Bus, jako wersje do przewozu osób są w całości przeszklone – zyskują boczne okna, a jednocześnie zarówno przednia, jak i tylna szyba są dużo większe w porównaniu do modelu T2. Jak podawał wówczas producent, o ponad 20%. To wydatnie wpłynęło na lepszą widoczność i zwiększyło bezpieczeństwo jazdy. Ponadto wersjami Kombi i Bus o wiele łatwiej się parkowało. Wpływało na to nie tylko przeszklenie boczne pojazdu, większe szyby z przodu i w tyle, ale również duże lusterka zewnętrzne po prawej i po lewej stronie pojazdu.

A czym Kombi i Bus różniły się od siebie? Wersja Kombi była modelem prostszym, zdolnym przewozić 8 osób w układzie 2+3+3 i za trzecim rzędem siedzeń dysponowała powierzchnią, w której można było umieścić jakiś ładunek lub bagaże. Ponadto fotele w drugim rzędzie były przymocowane do podłogi za pomocą łatwych w obsłudze szyn i mogły być zdemontowane w kilku prostych krokach - nawet przez jedną osobę. Całościowa kanapa trzeciego rzędu miała składane oparcie, co również pomagało w aranżacji wnętrza samochodu. Zwiększało to wartość użytkową tej furgonetki, czyniąc ją przydatną do transportu zarówno osób jak i towarów. 8-miejscowe Kombi można było w kilka minut przearanżować w samochód dostawczy, a po komercyjnym wykorzystaniu w dni powszednie, w ciągu zaledwie kilku minut z powrotem przekształcić je w komfortowy minibus do rodzinnych i rekreacyjnych wypadów w weekendy.

Natomiast wersja Bus była lepiej wyposażonym mikrobusem do przewozu nawet 9 osób. Z czasem to właśnie wersja Bus wyewoluowała w dobrze znaną osobną linię modelową Caravelle. Siedzenia były wygodniejsze i wyposażone w zagłówki. W wersji Bus zastosowano też nowy system wentylacji z dyszami powietrznymi w podsufitce, które mogły być indywidualnie sterowane przez pasażerów. Wydatnie wpływało to na komfort nawet dalekich podróży. Ponadto klienci zainteresowani wersją Bus mogli zamówić do niego dwukolorowe malowanie karoserii. Volkswagen Samochody Dostawcze oferował wówczas klientom aż siedem wersji takiego dwukolorowego malowania.

Osobowe wersje T3 – Kombi i Bus, były po klasycznej furgonetce pierwszymi z szerokiej gamy wersji modelowych T3, jaka prezentowana była w kolejnych latach jego produkcji. W ślad za nimi przyszły furgony z podwyższonym dachem, wersje z otwartą przestrzenią ładunkową z pojedynczą i podwójną kabiną, czy gama różnorodnych pojazdów specjalnych. Wybór dla klientów był bardzo szeroki. Kombi i Bus dały też początek późniejszym seriom bardziej luksusowych modeli Multivan, Caravelle i kamper California. Wszystkie one wychodziły bowiem z założenia wykorzystania przeszklonego Volkswagena T3. Zresztą marka Volkswagen Samochody Dostawcze nie kazała klientom długo czekać na te bardziej komfortowe wersje - pierwsza z nich, bazująca ma busie wersja Caravelle, zadebiutowała na rynku już w roku 1981.

Jakie silniki montował Volkswagen w modelu T3? Pierwsze jednostki napędowe 1,6 i 2,0 były chłodzone powietrzem. Były one kontynuacją silników z Volkswagena T2 z kilkoma szczegółami poprawiającymi moc i dostosowanymi do nowej karoserii. Wówczas z przodu, nad zderzakiem,  nie było charakterystycznej kratki. Nieco później pojawiły się jednostki chłodzone wodą oraz silnik Diesla. ten ostatni był najbardziej popularny ze względu na niskie zużycie paliwa. "Wodniaka" można było poznać po dolnym grillu, który dostarczał powietrze do chłodnicy. Niestety silniki wolnossące nie mogły pochwalić się zbyt dużą dynamiką. Dopiero doładowany silnik 1,6 osiągał przyzwoite wyniki i był najbardziej poszukiwaną jednostką napędową. Miłośnicy nieco szybszej jazdy wybierali silnik benzynowy 2,1, którego zasilanie stanowił wtrysk paliwa. Dla porządku dodajmy, że Volkswagen T3 był wyposażany jeszcze w silnik 1,7 diesel oraz pod koniec produkcji 1,9 diesel.